Ik ben Olivia, reiziger en ontdekker in hart en nieren. Ik ben verliefd op de natuur en word steeds opnieuw ontroerd door de kracht en stilte ervan; ik hou er van om plekken op te zoeken waar de mens niet overheerst, waar er nog échte ongereptheid bestaat.
Het liefst reis ik met de rugzak of de fiets, deze trage manier van reizen geeft de kans alles diep in je op te nemen zonder er voorbij te hollen. Ik reis met enkel de basisbenodigdheden, op die manier kom je weer tot jezelf, zonder afleidingen én heb je de mogelijk nog eens te ervaren wat het is écht te genieten van iets wat je niet zomaar altijd binnen handbereik hebt (denk aan een heerlijk stukje chocola met een tas koffie, of eindelijk nog eens een warme douche ;-))
Ik ben heel vaak alleen vertrokken, heerlijk en leerrijk. Daarnaast hou ik er ook van om met een groep op pad te gaan, we verrijken elkaar en het is fijn mensen te hebben om mijn vreugde, enthousiasme en liefde voor de natuur mee te delen.
Naast mijn nieuwe begeleidersrol bij Anders Reizen en Bootz ben ik recent ook een project gestart waarin ik avontuurlijke tochten organiseer naar ontoegankelijke gebieden voor mensen met fysieke moeilijkheden.
De meeste van onze reizen worden begeleid door een Nederlandstalige Bootz-begeleid(st)er, die instaat voor de praktische organisatie van de reis. Ze zijn geselecteerd op basis van hun ervaring met groepen, hun sociale vaardigheid en organisatietalent. Vaak beschikken ze over kennis van het land en de cultuur, van de gebruiken.
De begeleid(st)ers zijn de sleutelfiguren voor het welslagen van de reis. Zij staan in voor de praktische organisatie en fungeren vaak als tolk tussen de inheemse bevolking, evt. gidsen en de groep. Ze fungeren echter niet als kunsthistorische gids.
Ook binnen de groep vervult de begeleid(st)er een belangrijke rol. Een reisgroep is nl. toevallig samengesteld en het enige dat de deelnemers voorlopig gemeen hebben, is hun zin om die bepaalde reis te maken. De persoonlijkheid van de begeleid(st)er is hierin van kapitaal belang. Daarom stellen wij hoge eisen aan deze mensen en proberen hen door vormingsdagen en door overleg met de kantoorploeg tot een team te smeden.
Voor enkele bestemmingen waar de taal weinig problemen kan stellen, doen wij soms beroep op plaatselijke Frans- of Engelstalige gidsen met een grondige kennis van de streek.”