‘Life begins at the end of your comfort zone’ … is een uitspraak die ongetwijfeld ook op mij van toepassing is. Zowel qua keuze van bestemmingen (ruigere bergstreken of andere culturen), manier van reizen (graag actief zoals met fiets, bergsporten of trekkings) als verblijfscomfort (liever in een karaktervol maar basic hutje of tentje aan een bergmeertje dan in een luxueus hotel).
‘Reizen is fataal voor vooroordelen, betweterigheid en kleingeestigheid’ sprak ooit een Amerikaans schrijver… Het verruimt je wereldbeeld en doet je meer voeling krijgen met andere volkeren, culturen en realiteiten.
Ontmoeting zorgt voor wederzijds begrip en de beleving van natuurpracht verhoogt ook je respect voor Moeder Aarde.
‘Reizen is naar jezelf kijken tegen een andere achtergrond’… en jouw levenservaringen gaan in een rugzakje mee op tocht en de reis die je leven is. Soms maak je foute keuzes, maar soms kan je ook met de foute trein toch op de juiste bestemming komen.
Als reisbegeleider hoop ik ertoe te kunnen bijdragen dat het voor ieder meer is dan enkel een vakantie, want een unieke en beklijvende ervaring betekent zoveel meer dan enkel je goed geamuseerd hebben. Ik ben sinds eind jaren ’90 actief als reisbegeleider en de voorbije jaren ook regelmatig als stageleider voor bergsporten… en dat combineer ik graag met vader zijn en me inzetten voor meer mondiale solidariteit en duurzaamheid.
De meeste van onze reizen worden begeleid door een Nederlandstalige Bootz-begeleid(st)er, die instaat voor de praktische organisatie van de reis. Ze zijn geselecteerd op basis van hun ervaring met groepen, hun sociale vaardigheid en organisatietalent. Vaak beschikken ze over kennis van het land en de cultuur, van de gebruiken.
De begeleid(st)ers zijn de sleutelfiguren voor het welslagen van de reis. Zij staan in voor de praktische organisatie en fungeren vaak als tolk tussen de inheemse bevolking, evt. gidsen en de groep. Ze fungeren echter niet als kunsthistorische gids.
Ook binnen de groep vervult de begeleid(st)er een belangrijke rol. Een reisgroep is nl. toevallig samengesteld en het enige dat de deelnemers voorlopig gemeen hebben, is hun zin om die bepaalde reis te maken. De persoonlijkheid van de begeleid(st)er is hierin van kapitaal belang. Daarom stellen wij hoge eisen aan deze mensen en proberen hen door vormingsdagen en door overleg met de kantoorploeg tot een team te smeden.
Voor enkele bestemmingen waar de taal weinig problemen kan stellen, doen wij soms beroep op plaatselijke Frans- of Engelstalige gidsen met een grondige kennis van de streek.”