Dat reizen een deugd is, was één der wijze lessen die ik van mijn ouders meekreeg. Wandelvakanties waren droomvakanties en deden lonken naar meer. Dat tikkeltje extra vond ik in de vele kampen die ik bij de scouts mocht beleven. Stappen met vrienden in een stevige brok natuur, dat is puur genieten. Mijn liefde voor de bergen ontstond in Zwitserland en kreeg een enorme boost tijdens mijn vele trektochten door Nepal, India en Pakistan. De ongelooflijke schoonheid van de Himalaya in combinatie met de goedlachse vriendelijkheid van het volkje in de bergen, dat doet kriebelen in de buik. Kriebels die ik iedereen kan aanraden, kriebels waar ik vrienden graag van laat proeven.
De meeste van onze reizen worden begeleid door een Nederlandstalige Bootz-begeleid(st)er, die instaat voor de praktische organisatie van de reis. Ze zijn geselecteerd op basis van hun ervaring met groepen, hun sociale vaardigheid en organisatietalent. Vaak beschikken ze over kennis van het land en de cultuur, van de gebruiken.
De begeleid(st)ers zijn de sleutelfiguren voor het welslagen van de reis. Zij staan in voor de praktische organisatie en fungeren vaak als tolk tussen de inheemse bevolking, evt. gidsen en de groep. Ze fungeren echter niet als kunsthistorische gids.
Ook binnen de groep vervult de begeleid(st)er een belangrijke rol. Een reisgroep is nl. toevallig samengesteld en het enige dat de deelnemers voorlopig gemeen hebben, is hun zin om die bepaalde reis te maken. De persoonlijkheid van de begeleid(st)er is hierin van kapitaal belang. Daarom stellen wij hoge eisen aan deze mensen en proberen hen door vormingsdagen en door overleg met de kantoorploeg tot een team te smeden.
Voor enkele bestemmingen waar de taal weinig problemen kan stellen, doen wij soms beroep op plaatselijke Frans- of Engelstalige gidsen met een grondige kennis van de streek.”