Zweden

Cel la vie

Met het vliegtuig sta je in no-time in Stockholm. We maken het ons comfortabel in de jeugdherberg in een historisch gebouw op een groen eiland in het Mälarmeer, op wandelafstand van het centrum. Extra gezelligheidje: de comfortabele kamers waren vroeger (tot 1975) koude gevangeniscellen. Wie ons niet gelooft kan nog een minimuseum over het gevangenisleven bezoeken in de herberg. Als we ontsnappen uit onze kamer, kunnen we nog even de stad intrekken voordat we elkaar leren kennen aan de tafel bij een lekker avondmaal.

Pirates of the Djurgardenibean

Onze benen moeten nog wat ingelopen worden en dat doen we al wandelend door de smalle straatjes van het oude stadsgedeelte. Het eilandje waar dit deel van de stad (Gamla Stan) op ligt is gekend voor zijn rode en gele huizen, artistieke winkels en galerijen en stijlvolle cafés. De stad ademt een rijke geschiedenis en we geven onszelf ook even de tijd om op adem te komen. Dat doen we op het groene eiland Djurgarden waar we ons afvragen waarom het Vasa museum hier zo’n grote hal nodig heeft. Als je weet dat Vasa de naam is van een 18-de eeuws oorlogsschip dat hier Titanicgewijs de zeebodem heeft gekust, dan begin je te vermoeden dat je hier wel eens een gigantisch schip zou kunnen tegenkomen. Wie vroeger al eens piraatje heeft gespeeld of zot was van het piratenschip van Playmobil of Lego (deze schrijver pleit schuldig) gaat hier volledig los kunnen gaan.
Afhankelijk van de tijd die rest en de interesse, kunnen we verder wandelen over het eiland Djurgarden tot de uiterste oostpunt, waar je een mooi uitzicht hebt op de archipel en zijn eilanden.

Bère dahtje vandoage

Het Zweeds heeft wat weg van het West Vlaams (of was het omgekeerd). We maken er een bère dagje van op Björnö. Dat is het bereneiland! Maar in de kleine lettertjes staat: Het bereneiland is eigenlijk geen eiland maar een schiereiland. Ook zitten er helemaal geen beren, maar wel slimme marketeers die “bereneiland” wel stoer vonden klinken. Het (schier)eiland is waar de stadsmens komt om snel de natuur in te duiken. Letterlijk, in het water, als het kan. Al wandelend gaan we over kleine paden door bos en weiland, naar een uitzichttoren en langs de zee over rotskusten naar beschutte baaien waar zeilboten voor anker liggen. Er zijn keienstranden of baaitjes waar je via grote rotsblokken het water in kan.
Na een plonske raden we je aan om je jas binnenstebuiten te dragen. Volgens de legende dwaalt hier een boze bosnimf rond die je neer kan bliksemen met haar blik. Ze heet Skogsrå en ‘t is eigenlijk wel een toffe, doe haar de groeten van Bootz.
12 km stappen en enkele meters zwemmen later brengt het busje ons terug naar de herberg.

Op en top Tyresta

Nu ze gisteren toch al vuil geworden zijn, trekken we vandaag onze wandelschoenen aan voor de hele dag. We trekken naar het Tyresta National Park. Een van de vele nationaal parken die Zweden rijk is en gelukkig voor ons, vlakbij Stockholm gelegen. Eind vorige eeuw vond hier een stevige bosbrand plaats waar we nu nog steeds sporen van kunnen zien onderweg. Gelukkig heeft dit geen effect gehad op de talrijke diersoorten die dit park hun thuis noemen. Geen bosnimfen hier maar minstens even vriendelijke spechten, dassen, uilen, bevers en een zeldzame lynx.

Kanovaren gelijk de Vikings… ongeveer toch

Toen die Vasa hier gezonken is, besloten de Vikings het maar bij de kano te houden* Veel veiliger, leuker en waarom zou je de zeven zeeën verkennen en aan het plunderen slaan als het hier zo goed is? Als echte Vikings trekken we onze zwemvesten aan en bedwingen we in onze kano de woeste baren. Gelukkig liggen die woeste baren er vandaag heel rustig bij en krijgen we de gelegenheid om Stockholm van op het water te bekijken.
Het leven van een Viking is zwaar en dus geven we je deze namiddag vrij. Voor wie ondertussen nog niet genoeg heeft van de Vikings, is het interactieve Vikingaliv-museum zwaar de moeite! In Skansen kan je - naast oude huizen en gebouwen, noem het gerust het Bökrîjk van Zweden- elanden, rendieren, wolven en beren bekijken. Of hang de hipster uit in de winkelstraten van de moderne wijken Norr- en Östermalm.

*Bootz behoudt zich het recht om af en toe een loopje (zeg maar marathon) te nemen met de historische correctheid.

Stockholm is ferry nice!

Ik vermelde al dat er hier zo’n 24.000 eilanden rond de stad lagen. Het ene bebouwd met houten vakantiehuisjes, het andere een kopspeld groot en, op een grote visarend na, volledig verlaten. De meeste eilandjes hebben een strand en mooie baaien. De huisjes zijn hier rood en geel geschilderd en stuk voor stuk enorm fotogeniek.
De ferry vaart ons (inclusief onze bagage en ons eten voor vanavond) tussen al die eilandjes richting Finnhamn, één van de verder gelegen eilanden. Daar nemen we onze intrek in een echte ‘vandrarhem’, een wandelherberg die wat vergelijkbaar is met onze jeugdherbergen. Verwacht geen luxe, maar wél een uitzonderlijk mooie ligging met zicht op zee (ok, dat is hier eigenlijk overal zo, maar omdat we op een heuvel zitten is het hier extra mooi). We maken een wandeling op het eiland dat er vanop de boot en de heuvel al mooi uit zag, maar van dichtbij nog meer de moeite is.
‘s Avonds smijten we op hoogst culinaire wijze alle ingrediënten samen die we uit Stockholm meebrachten. Hier zijn geen of amper winkels en we zorgen dat we er, in combo met een lekker glaasje erbij, een feestmaal van maken. Een perfecte avond! En voor wie er nog een schepje bovenop wil doen, mag er nog een schepje bovenop doen in de sauna met zicht op zee om te zweten als de Zweden!

De boot in Bootz.

We nemen opnieuw de de boot, ditmaal naar het buureiland Ingmarsö. Onze bagage blijft op Finnhamn, want vanavond slapen we opnieuw in de vandrarhem. Een smal pad leidt ons door de bossen van Ingmarsö naar een mooie baai.
Hoeveel Bootz krijg je in 1 boot? Dat wordt een opgave voor hersenen en armen.
Op het einde van de wandeling zien we Finnham liggen… aan de overkant van de baai. Er ligt 1 roeiboot waar 4 Bootzers in kunnen en aan de overkant ligt er een even grote roeiboot.
In hoeveel keer varen krijg je alle Bootzers aan de overkant en zorg je ervoor dat er op elke oever weer een roeiboot ligt?
Met wat teamwork geraken we aan de overkant en worden onze inspanningen beloond met een laatste avondmaal in een restaurant op Finnhamn.

Verstokt aan Stockholm

Rond de middag brengt de ferry ons richting luchthaven. Het wordt vechten om aan het raampje te zitten en vanuit de lucht zoveel mogelijk eilandjes te tellen. Wie liever schaapjes telt moet snel zijn want niet zo heel veel later landen we alweer in België. Met de zekerheid dat je jezelf nooit meer belachelijk hoeft te maken als iemand jou een raadsel voorschotelt met een boot en de zekerheid van terug te keren met enkele nieuwe maatjes (niet de vissen, daar heb je na deze vakantie genoeg van).